Allar kristnar kirkjudeildir leyfa líkbrennslu og eru rómversk-kaþólsku (RC) og grísk-kaþólsku (GO) deildirnar þar meðtaldar. Nokkurrar tregðu gætir þó í þeim löndum þar sem kaþólska er ríkjandi, sérstaklega í grísk-kaþólskum ríkjum. Brennsla er einnig leyfð hjá sikhs, hindúum, parsees og þeim sem eru búddatrúar, en bönnuð meðal strangtrúaðra gyðinga, hjá íslam og í bahá’í trú.

Fyrir öll trúfélög og samfélagshópa sem kjósa bálfarir.

Nei aska þarf ekki að fara í ker, koma má með ílát undir öskuna en það þarf að rúma að lágmarki 4 lítra.

Já en það þarf að rúma að lágmarki 4 lítra.

Já hægt er að jarðsetja allt að 8 ker í leiði og jafnvel fleiri með réttu skipulagi í upphafi.

Sérstakur öskudreifingarlundur er í Fossvogskirkjugarði en ekki má dreifa ösku í öðrum kirkjugörðum.

Á sjó og í óbyggðu landi/ heiðum. Sjá nánar hér.

Ekki eru til sérstakir fjölskyldu grafreitir hvorki fyrir kistur né duft, þó er hægt að taka frá kistuleiði við andlát og skipuleggja það í upphafi sem fjölskyldugrafreit. Það er þá að stærðinni 120 x 200 – skilja þarf eftir kennitölu þeirra er áætla að „liggja“ í þeirri gröf.

Já, það er hægt að brenna áður en útför fer fram og þá er duftinu stillt upp við altari /svið fyrir framan aðstandendur og útför fer þá fram yfir kerinu.

Bálför er aðstandendum að kostnaðarlausu ef hinn látni hafði íslenska kennitölu.

Ef óskað er eftir brennslu utan höfuðborgarsvæðisins þurfa aðstandendur að bera kostnað af flutningi til Reykjavíkur. Til þess eru nokkrar leiðir. Hægt er að senda kistu með flutningaþjónustu, flytja kistu á eigin bíl eða semja við útfaraþjónustu um flutning og ef til vill fleiri leiðir.

Nei, stærðir duftreita eru minni eða um 75 x 75 og um þá gilda sérstakar stærðartakmarknir sem finna má hér.

Eins og staðan er í dag þá þarf þess. Kistan er í raun eldmaturinn.

Samkvæmt lögum um líkbrennslu kemur fram að geyma þarf ker í bálstofu/líkhúsi.

Samkvæmt lögum um líkbrennslu er það ekki leyfilegt.